فهرست مطالب

فولاد دوبلکس چیست؟

فولاد دوبلکس چیست؟ فولاد دوبلکس نوعی فولاد ضد زنگ است که دارای دو فاز متفاوت به نام آستنیت و فریت در ریز ساختار است. فازهای آستنیت و فریت ساختارهای اتمی متفاوتی دارند و خواص فیزیکی متفاوتی از خود نشان می ‌دهند و از آنجایی که فولاد دوبلکس تقریباً 50 درصد از هر فاز را شامل می‌شود، می‌تواند ویژگی‌های مفیدی را از هر دو نوع ماده نشان دهد. فولاد ضد زنگ دوبلکس استحکام مکانیکی بالا و خواص مقاومت در برابر خوردگی عالی را ارائه می دهد.

فولاد ضد زنگ دوبلکس جایگزینی برای آلیاژهای نیکل گران قیمت و مواد فولاد زنگ نزن آستنیتی با آلیاژ بالا است که در سخت ترین کاربردها استفاده می شود.اوت به نام آستنیت و فریت در ریز ساختار است.

این خواص عبارتند از:

  • استحکام نسبتاً بالا در مقایسه با سایر محصولات فولادی ضد زنگ
  • انعطاف پذیری بهبود یافته در مقایسه با محصولات فولادی فریتی، اما این مقادیر کمتر از محصولات آستنیتی باقی می مانند.
  • مقاومت در برابر خوردگی عالی

فولاد دوبلکس چگونه ساخته می شود؟

مانند همه انواع فولاد ضد زنگ، فولاد دوبلکس با ترکیب مواد خام حاوی نیکل، سنگ آهن، کروم و سایر عناصر آلیاژی در یک کوره ذوب می شود تا با هم مخلوط شوند. در مقایسه با سایر فولادهای زنگ نزن، فولاد دوبلکس حاوی مقدار کروم بالاتری در حدود 25 درصد، میزان نیکل کمتر از 9 درصد و مقدار کمی نیتروژن است. محتوای آلیاژی فولاد دوبلکس در محدوده‌هایی تعریف می‌شود و معمولاً با محتوای کروم آن مشخص می‌شود. مانند همه انواع فولاد ضد زنگ، فولاد دوبلکس با ترکیب مواد خام حاوی نیکل، سنگ آهن، کروم و سایر عناصر آلیاژی در یک کوره ذوب می شود تا با هم مخلوط شوند. در مقایسه با سایر فولادهای زنگ نزن، فولاد دوبلکس حاوی مقدار کروم بالاتری در حدود 25 درصد، میزان نیکل کمتر از 9 درصد و مقدار کمی نیتروژن است. محتوای آلیاژی فولاد دوبلکس در محدوده‌هایی تعریف می‌شود و معمولاً با محتوای کروم آن مشخص می‌شود.

فولاد دوبلکس چیست؟-رستاک-4679

فولاد دوپلکس برای چه مواردی استفاده می شود؟

استحکام بالا، مقاومت در برابر خوردگی بالا و محتوای آلیاژ نسبتا کم (به ویژه نیکل) معمولاً فولاد دوپلکس را به گزینه ای کم هزینه برای کاربردهای با استحکام بالا و خطر خوردگی بالا تبدیل می کند. آنها به طور گسترده در صنعت نفت و گاز دریایی برای سیستم های لوله کشی و در صنعت پتروشیمی به صورت خطوط لوله و مخازن تحت فشار استفاده می شوند.

اگرچه فولادهای زنگ نزن دوپلکس مقاومت بالایی در برابر خوردگی و اکسیداسیون دارند، اما به دلیل تشکیل فازهای شکننده در فریت در دماهای نسبتاً پایین، نمی توان آنها را در دماهای بالا استفاده کرد. این فازها تأثیر قابل توجهی بر خمیدگی فولاد دارند و باید از این کاربردها اجتناب شود.

چرا فولاد ضد زنگ در برابر خوردگی مقاوم است؟

لایه غیرفعال به دلیل کروم اضافه شده به فولاد ضد زنگ تشکیل می شود. فولاد ضد زنگ باید حداقل 10.5٪ کروم داشته باشد تا لایه غیرفعال تشکیل شود. هرچه کروم بیشتری اضافه شود، لایه غیرفعال پایدارتر می شود و مقاومت در برابر خوردگی بهتر می شود. عناصر دیگری مانند نیکل، منگنز و مولیبدن را می توان برای افزایش مقاومت در برابر خوردگی فولاد ضد زنگ اضافه کرد.

یکی دیگر از الزامات تشکیل و نگهداری لایه غیرفعال این است که سطح فولاد باید در معرض اکسیژن باشد. هنگامی که فولاد به طور جسورانه در معرض دید قرار می گیرد و سطح بدون رسوبات حفظ می شود، مقاومت در برابر خوردگی، بیشترین میزان را دارد.

در شرایط خاص، لایه غیرفعال می تواند در نقاط موضعی روی سطح فولاد ضد زنگ که به خوبی در معرض دید قرار گرفته اند، تجزیه شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، فلز می تواند در نقاط موضعی خورده شود. به این حالت خوردگی حفره ای می گویند. یکی از علل شایع خوردگی حفره ای قرار گرفتن در معرض محیط های آبی حاوی کلرید است.

در طول ساخت قطعات یا سازه های فولادی ضد زنگ، ممکن است مقاومت در برابر خوردگی کاهش یابد. این زمانی اتفاق می افتد که فولادهای زنگ نزن آستنیتی در معرض دمایی بین 797 درجه فارنهایت و 1598 درجه فارنهایت قرار می گیرند. اگر زمان قرار گرفتن در معرض دمایی بیش از حد طولانی باشد، مقاومت در برابر خوردگی خود را از دست می‌دهند. شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر با مجموعه رستاک تماس بگیرید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *